மியூசிக்கல் ஹிட் மற்றும் பின்னணியிசை

எங்கள் அலுவலகம் வங்கியை போல.. இரண்டாவது சனிக்கிழமை மற்றும் நான்காவது சனிக்கிழமை விடுமுறை.  வீட்டு வேலைகள் போக அவ்வப்போது
பழைய படங்களை பார்ப்பதுண்டு.

சமீபத்தில் சங்கராபரணம், சலங்கை ஓலி, சிப்பிக்குள்முத்து என தொடர்ச்சியாக பழய கிளாசிக் மியூசிக்கல் ஹிட்டான படங்களை பார்க்க நேர்ந்தது.  மின்சாரத்துக்கு (சம்சாரம்) பிடித்த படங்கள் அவை. பாடல்கள் இன்றும் கேட்க இனிமையானவை. சென்னையில் 100-200 நாட்களுக்கு மேல் கடந்து மேல் ஓடிய படங்கள்.  ஆனால் மியூசிக்கல் ஹிட் படங்கள் வந்தே நீண்ட நாட்கள் ஆனது போல தோன்றுகிறது. மியூசிக்கல் ஹிட் படங்கள் அபூர்வமாகிவிட்டது.

1975 முதல் 2000 வரை இசை மழையில் மூழ்கி திளைத்த தலைமுறை நாங்கள். இசை விருந்து, இசைமழை,  மியூசிக்கல் ஹிட் என்ற சொற்றொடர், சொற்பதம் கேட்டு நீண்ட நாட்கள் ஆகிறது.

சென்ற வாரம் வீடு சுத்தம் செய்யும்போது பழுதான டேப் ரிகார்டர், 300 மேற்பட்ட பழைய சினிமா மற்றும் பக்தி பாடல் அத்தனையும் கேட்டு தேய்ந்து போன கேசட்டுகள். முந்தானை முடிச்சு முதல் கரகாட்டக்காரன் வரையிலான  ராஜா சார் இசையமைத்த படங்கள். என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை, தூக்கி போடவும் மனசு வரவில்லை, முழுவதும் சேதம் அடைந்ததால்  காயலான் கடையில் போட்டோம். காலமாற்றத்தால் காலாவதியான தொழில்நுட்பம். எங்கள் மாமா தீவிர ராஜா ரசிகர். அவர் சேர்த்து வாய்த்த கேசட்டுகள் அவை. எங்களை ராஜாவின் ரசனைக்கு மாற்றியதில் அவர் பங்கு உண்டு.

இப்போதைய திரைப்பட இயக்குனர்களும் இசைக்கு முக்கியத்துவம் கொடுப்பதில்லையோ தோன்றுகிறது. படங்களின் ஓட்டமும் குறுகிவிட்டது. 

மக்களின் ரசனை மாறிவிட்டது, புதிய இயக்குனர்களின் வரவால் மியூசிக்கல் ஹிட்  படங்கள் அரிதாகிவிட்டது.  சில படங்களின், சில பாடல்கள் தான் கேட்க நன்றாயிருக்கிறது.

பாடல் மூலம்  கதை சொன்ன இயக்குனர்கள் உண்டு, பாடலை வைத்து கதை நகர்த்திய இயக்குனர்கள் உண்டு.  பாடல்களுக்காக எடுத்த படமும் உண்டு.  பாடல்களுக்காக ஓடின படங்களும் உண்டு.

ஐம்பது பாடல்களுடைய  படங்களையும் நாம் பார்த்தோம். ஐம்பது, இருப்பது, பதினைந்து, பத்து, ஏழு, ஒன்பது ஆறு, ஐந்து, மூன்று, இரண்டு என பாடல்களின் எண்ணிக்கை குறைந்துகொண்டே போய் இப்பொது மான்டேஜ்  பாடலில் வந்து நிற்கிறது.

பாடல்கள் இல்லாத இந்திய சினிமாவை நினைத்து பார்க்கவே முடியவில்லை

சில பாடல்கள்  கேட்க நன்றாக இருக்கும், ஆனால் காட்சிப்படுத்துதல் மோசமாக இருக்கும், சில பாடல்கள் கேட்க சுமாராக இருக்கும் அனால் காட்சிப்படுத்துதல் நன்றாக இருக்கும்

பாடல்களே இல்லாத படம் எடுக்க வேண்டுமென்றால் இயக்குனர் அதிக சிரத்தை எடுத்து ரசிகனுக்கு அயர்ச்சி ஏற்படாதவாறு காட்சிகளை அமைக்க வேண்டும்.

ஞாயிறு மதியவேளை தெருவே 'வெறிச்'. ஊரே தொலைக்காட்சிப்பெட்டி முன் உட்கார்ந்திருக்கும். நாங்கள் சாலையில் கிரிக்கெட் விளையாடிக்கொண்டிருப்போம். மாநில மொழி திரைப்பட வரிசையில் சில தமிழ் படங்கள் (ஒரே ஒரு கிராமத்திலே, பூந்தளிர், அன்னக்கிளி, உதிரிப்பூக்கள், முள்ளும் மலரும், சலங்கை ஓலி, கிழக்கே போகும் ரயில்) ஒளிபரப்பாகும்.

அப்போது படத்தினூடே ஒலிக்கும் தீம் இசை, பாடல்கள் / பின்னணியிசை எங்கள் காதுகளில் ஒலித்துக் கொண்டே இருக்கும். சில காட்சிகளில் இடையே வரும் அமைதி மற்றும் பின்னணி இசை நம்முடைய பதைபதைப்பை தூண்டும். அவ்வப்போது விளையாட்டைப் பாதியில் நிறுத்திவிட்டுப் போய்ப் பார்ப்பதுண்டு. ஒருகட்டத்தில் விளையாட்டை முழுதும் நிறுத்திவிட்டுத் தொலைக்காட்சி முன் உட்கார்ந்துவிடுவோம். படம் முடிந்ததும் மீண்டும் விளையாட செல்வோம்.

பின்னணியிசை ரசிகனுக்குச் சந்தோசத்தை ஏற்படுத்த வேண்டும், சுவாரஸ்யத்தைத் தூண்டவேண்டும், பதைபதைப்பை உண்டாக்கவேண்டும். இப்போதைய படங்களில் வரும் பின்னணி இசை பெரிதாகத் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துவதில்லை. ஒரு வீரியமான காட்சி கூடச் சாதாரணமாகக் கடந்து போகிறது காரணம் அந்த இடத்தில பலமான பின்னணியிசை இல்லாததே.  Background Score Music is a vehicle to take a film to next level.  இத யாரும் சொல்லல நா சொல்றேன்..

ராஜாவின் ரசிகர் திரு நவீன் மொசார்ட் அவர்கள் தொகுத்துள்ள விடியோவை கேட்டுப்பாருங்கள், கேட்டவுடன் படம் பார்க்க தூண்டும்.

குறிப்பு: இது என்னுடைய அறிவுக்கு எட்டிய, என்னுடைய அனுபவம் மட்டுமே.

- காளிகபாலி